|| Gan Gan Ganat Bote ||

Shree Gajanan Maharaj Vijay Granth

Κεφάλαιο 2

Εξερευνώντας τις Θεϊκές Διδασκαλίες

Εισαγωγή

Καλώς ήρθατε πίσω στην εξερεύνηση των θεϊκών διδασκαλιών που βρέθηκαν στο Shri Gajanan Maharaj Vijaygranth.. Αυτό το κεφάλαιο είναι γεμάτο με ιστορίες που τονίζουν την πνευματική ανδρεία του Μαχαράι και τη συμπονετική φύση του, ενισχύοντας περαιτέρω την πίστη των πιστών του και ελκύοντας νέους ακολούθους στις διδασκαλίες του.. Σε αυτό το blog, ερευνούμε τις βαθιές ιδέες και την πνευματική σοφία που εμπεριέχονται στο Κεφάλαιο 2.. Ελάτε μαζί μας καθώς αποκαλύπτουμε την ουσία αυτού του ποιητικού αριστούργημα και αντλήστε έμπνευση από τη ζωή και τις διδασκαλίες του Gajanan Maharaj.

Κατανόηση της έκστασης του κεφαλαίου 2

Το κεφάλαιο 2 του Gajanan Maharaj Vijaygranth είναι μια πλούσια ταπετσαρία ποιητικών στίχων που τονίζουν τη σημασία της αφοσίωσης, της ταπεινοφροσύνης και της μεταμορφωτικής δύναμης της θείας χάρης.. Εδώ είναι τα βασικά σημεία

Η Μεταμορφωτική Δύναμη της Αφοσίωσης

Το κεφάλαιο αρχίζει τονίζοντας τη σημασία της ακλόνητης αφοσίωσης.. Ακριβώς όπως η ομορφιά μιας λίμνης ενισχύεται από τους ανθισμένους λωτούς της, η ζωή ενός πιστού εμπλουτίζεται με την αφιέρωσή τους στο θείο.. Τα εδάφια μας υπενθυμίζουν ότι χωρίς τη χάρη του Θεού, όλες οι προσπάθειες είναι μάταιες.

Η Σημασία του Σατσάνγκ

Το κεφάλαιο τονίζει επίσης τη σημασία των σατσάνγκ (πνευματικές συγκεντρώσεις) και το ρόλο ενός Γκουρού στην καθοδήγηση των πιστών στο δρόμο της δικαιοσύνης.. Οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ της Bankatlal και άλλων πιστών, καθώς και η παρουσία μορφωμένων αγίων, τονίζουν τη συλλογική προσπάθεια που απαιτείται για την επίτευξη πνευματικής ανάπτυξης.

Επέκταση της Πίστης

Το κεφάλαιο τελειώνει με τη διάδοση της επιρροής των διδασκαλιών του Μαχαράτζ.. Καθώς περισσότεροι άνθρωποι έβλεπαν τα θαύματά του και αμβλύνουν τις διδασκαλίες του, η κοινότητα των ακολούθων του μεγάλωνε.. Το άγγελμα αγάπης, συμπόνιας και αφοσίωσης του Μαχαράι άρχισε να αντηχεί παντού, φέρνοντας πνευματική αφύπνιση σε πολλούς.

Η Ιστορία της Bankatlal _BAR_ Αφοσίωση στη Σαμάρθ

Στο Κεφάλαιο 2, μετά την ολοκλήρωση της αφήγησης, ο Σαμάρθ έφυγε και η Bankatlal άρχισε να νιώθει μια βαθιά αίσθηση λαχτάρας.. Τον έτρωγαν τόσο πολύ οι σκέψεις του Σαμάρθ ώστε η τροφή και το νερό δεν του είχαν πια γλυκιά γεύση.. Η εικόνα του Gajanan ήταν πάντα παρούσα στο μυαλό του, και όπου κι αν κοίταξε, είδε οράματα του.. Αυτή η κατάσταση, γνωστή ως "Δύας" ή βαθιά στοχαστικότητα, δεν είναι απλή παιδαριώδης συμπεριφορά.. Ακριβώς όπως ένα μοσχάρι ψάχνει για την χαμένη αγελάδα του, η Bankatlal ήταν σε παρόμοια κατάσταση αναταραχής, αλλά δεν είχε κανέναν να εμπιστευτεί.. Ήταν πολύ διστακτικός για να μοιραστεί τα αισθήματά του με τον πατέρα του.

Η ανησυχία του Bankatlal μεγάλωσε, και παρά το γεγονός ότι έψαξε σε όλη την Shegaon, δεν μπορούσε να βρει κανένα ίχνος του Samarth.. Όταν επέστρεψε σπίτι, ο πατέρας του, ο Μπαβάνι Ραμ Σανμάτι, παρατήρησε την αναστάτωση του γιου του και τον ρώτησε γιατί φαινόταν τόσο ταραγμένος και διαφορετικός από τον συνηθισμένο εαυτό του.. Ο πατέρας του Bankatlal εξέφρασε ανησυχία, σημειώνοντας την έλλειψη ενθουσιασμού και ορατής θλίψης του γιου του, και αμφισβήτησε αν υπέφερε από κάποια ασθένεια.

Αν και ο Μπανκάτλαλ καθησύχασε τον πατέρα του, συνέχισε την έρευνά του στο Σεγκάον.. Τελικά, εμπιστεύτηκε στον Ραματζίπαντ Ντεσμούκ, έναν ηλικιωμένο και ευσεβή άντρα που ζούσε κοντά του.. Ο Μπανκάτλαλ μοιράστηκε ολόκληρη την κατάστασή του, και ο Ραματζίπαντ, αφού άκουσε, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το άτομο που είδε η Μπανκάτλαλ πρέπει να είναι γιόγκι, καθώς τέτοιες βαθιές εμπειρίες συνήθως προορίζονται για όσους έχουν μεγάλη πνευματική αξία.. Ο Ramajipant ήταν πρόθυμος να συναντήσει αυτό το γιόγκι και ζήτησε ο Bankatlal να τον πάρει μαζί του την επόμενη φορά που συνάντησε τον Samarth.

Τέσσερις μέρες πέρασαν, και η Bankatlal δεν μπορούσε να βγάλει τον Samarth από το μυαλό του.. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, Govindbuva Taklikar, ένα γνωστό kirtankar (ένας που εκτελεί πνευματικές ομιλίες), ήρθε στο Shegaon για ένα Κίρταν.. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο ναό Σίβα, και πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένης της Bankatlal, συγκεντρώθηκαν για να ακούσουν.. Ενώ εκεί, ο Bankatlal συνάντησε τον Pitambar, έναν απλό και αφοσιωμένο ράφτη, και του είπε για την εμπειρία του με τον Samarth.

Καθώς ο Κίρταν προόδευε, ο Μπανκάτλαλ και ο Πιτάμπαρ εντόπισαν ξαφνικά τον Σαμάρθ να κάθεται ήσυχα στο πίσω μέρος της συνάθροισης.. Καταβεβλημένοι από χαρά, έτρεξαν προς αυτόν, όπως ακριβώς θα έτρεχε κανείς με ανυπομονησία προς ένα θησαυρό ή ένα βροχερό πουλί θα χαιρόταν όταν θα έβλεπε ένα σύννεφο βροχής.. Με μεγάλη ευλάβεια, προσφέρθηκαν να του φέρουν κάτι να φάει, αλλά ο Σαμάρθ ζήτησε ταπεινά κάποια bhakri και chutney από ένα κοντινό σπίτι.

Η Bankatlal έφερε γρήγορα το φαγητό, το οποίο ο Samarth άρχισε να τρώει.. Κατόπιν έδωσε εντολή στον Πιταμπάρ να φέρει νερό από ένα κοντινό ρυάκι.. Ωστόσο, ο Πιταμπάρ ήταν διστακτικός, καθώς το ρεύμα μόλις είχε νερό, και ό, τι λίγο υπήρχε δεν ήταν κατάλληλο για ποτό.. Ο Σαμάρθ επέμενε να φέρει νερό από το ποτάμι και όχι από πουθενά αλλού.

Παρά τις αμφιβολίες του, ο Πιταμπάρ πήγε στο ποτάμι και ξαφνιάστηκε που είδε ότι όπου και αν τοποθετούσε το δοχείο, η στάθμη του νερού φαινόταν να ανεβαίνει, επιτρέποντάς του να το γεμίσει.. Το προηγουμένως λασπωμένο και ακάθαρτο νερό είχε γίνει θαυματουργικά σαφές ως κρύσταλλος.. Ο Πιταμπάρ αντιλήφθηκε τη θεία δύναμη του Σαμάρθ και επέστρεψε με το νερό.

Ο Σαμάρθ ζήτησε τότε από την Μπανκάτλαλ μερικά καρύδια μπετέλ, τα οποία η Μπανκάτλαλ ανασύρθηκε αμέσως από την τσέπη του.. Μαζί με τους ξηρούς καρπούς του betel, δύο νομίσματα έπεσαν στο χέρι του Samarth.. Βλέποντάς το αυτό, ο Σαμάρθ ρώτησε αστεϊστικά τον Μπανκάτλαλ αν τον θεωρούσε έμπορο.. Ο Σαμάρθ τον διαβεβαίωσε ότι δεν είχε ανάγκη για υλικές προσφορές και ενδιαφερόταν μόνο για ειλικρινή αφοσίωση.

Μετά το γεύμα, ο Σαμάρθ είπε στον Μπανκάτλαλ και στον Πιτάμπαρ να επιστρέψουν στο Κίρταν, πράγμα που έκαναν, αφήνοντας τον Σαμάρθ κάτω από ένα δέντρο Νιμ.. Ο Γκοβιντμπούβα, όταν παρατήρησε την παρουσία του Σαμάρθ, έγινε περίεργος και τον πλησίασε.. Ζήτησε από τον Σαμάρθ να ενωθεί με τον Κίρταν στο ναό, αναγνωρίζοντας τον ως θείο ον.. Ωστόσο, ο Σαμάρθ αρνήθηκε, εκφράζοντας ότι το θείο είναι παρόν παντού και δεν υπήρχε ανάγκη να μετακομίσει.. Προέτρεψε τον Γκοβιντμπούβα να συνεχίσει τον Κίρταν χωρίς αυτόν.

Ο Γκοβιντμπούβα επέστρεψε στη συνάθροιση και, με μεγάλο ενθουσιασμό, μίλησε στο ακροατήριο για το πολύτιμο πετράδι που είχε έρθει στη Σέγκαον, παρομοιάζοντας τον Σαμάρθ με μια περπατητή, ζωντανή θεότητα.. Παρώτρυνε τον λαό της Σεγαίον να φροντίση καλά τον Σαμάρθ, διότι η παρουσία του ήταν ευλογία, και δεν έπρεπε ν'αφήσουν αυτή τη θεία ευκαιρία να χαθή.

Ο Κίρταν ολοκλήρωσε, και όλοι επέστρεψαν στο σπίτι τους, αλλά η Bankatlal ήταν γεμάτη με μια βαθιά αίσθηση χαράς και ικανοποίησης.. Ο Μπανκάτλαλ, καταβεβλημένος από αγάπη και αφοσίωση, μοιράστηκε όλα όσα είχαν συμβεί με τον αξιοσέβαστο πατέρα του.. Παρακάλεσε, "Πατέρα, σε παρακαλώ φέρε τον Γκαγιάν στο σπίτι μας!". Ακούγοντας την εγκάρδια έκκληση του γιου του, ο Bhavani Ram απάντησε θερμά, λέγοντας, "Εσύ πρέπει να είσαι αυτός που θα τον φέρει εδώ."

Με τη συγκατάθεση του πατέρα του, η Bankatlal ήταν γεμάτη από τεράστια χαρά.. Περίμενε με ανυπομονησία τη στιγμή που θα συναντούσε τον Γκουρού του και θα τον έφερνε σπίτι.. Τέσσερις μέρες αργότερα, καθώς έδυε ο ήλιος, ο Bankatlal συνάντησε το Sadguru του στο Manik Chowk.. Καθώς ο ήλιος δύει στον ουρανό, ο πνευματικός ήλιος αυξήθηκε στο Manik Chowk, λαμπερά λόγω της καλής τύχης της Bankatlal.

Καθώς οι ποιμένες άρχισαν να βάζουν τις αγελάδες τους πίσω στο χωριό, άρχισαν να μαζεύονται γύρω από τη Σαμάρθ, σαν να αναγνώριζαν τη θεία παρουσία.. Ένιωσα σαν να είχε φτάσει ο ίδιος ο Λόρδος Κρίσνα.. Ακόμη και τα πουλιά στα δέντρα κελαηδούσαν χαρούμενα, διαισθανόμενα την ευγένεια της στιγμής.

Καθώς οι καταστηματάρχες ετοίμαζαν τις λάμπες τους για το βράδυ, η Bankatlal, με μεγάλη ευλάβεια, έφερε τον Maharaj σπίτι.. Μόλις είδε τη θεία μορφή του Γκουρού, ο πατέρας του κατακλύστηκε από χαρά και προσκυνήθηκε μπροστά του, προσφέροντας τα χαιρετίσματά του με σεβασμό.. Κατόπιν κάθησε τον Σαμάρθ σ'ένα ειδικό χαλάκι και ταπεινά του ζήτησε να συμμετάσχει σε ένα γεύμα.. "Έχετε φτάσει εδώ το σούρουπο, όπως ακριβώς και ο Λόρδος Σίβα κατά τη διάρκεια της βραδινής λατρείας του Παρβάτι," είπε.

Θυμίζοντας μια ιστορία από την Skanda Purana, ο Bhavani Ram ανέφερε ότι θεωρούνταν εξαιρετικά ευοίωνο να λατρεύουν τον Λόρδο Shiva το σούρουπο.. Στη συνέχεια, έφερε γρήγορα φρέσκα φύλλα Μπίλβα και τα έβαλε με μεγάλη αφοσίωση στο κεφάλι του Σαμάρθ, ενώ τον παρότρυνε να μείνει για φαγητό.. Ωστόσο, καθώς το γεύμα δεν ήταν ακόμη έτοιμο, ο Μπαβάνι Ραμ ενοχλήθηκε από το πώς να προχωρήσει.

Αν και το φαγητό δεν ήταν έτοιμο, ο Σαμάρθ, ο οποίος νηστευόταν, έφυγε από το σπίτι, δημιουργώντας ένα δίλημμα.. Ένα μεγάλο πλήθος είχε συγκεντρωθεί για να δει αυτό το θεϊκό θέαμα.. Μετά από κάποια σκέψη, αποφασίστηκε να προσφέρουμε στον Σαμάρθ το απομεινάρι από το απογευματινό γεύμα, τοποθετώντας τα σε ένα δίσκο μπροστά του.. Ο Μπαβάνι Ραμ, με αγνές προθέσεις, γνώριζε ότι ο Σαμάρθ θα έβλεπε πέρα από την ύλη και θα εκτιμούσε την ειλικρίνεια της προσφοράς τους.

Διαβεβαίωσε τον εαυτό του, "Δεν θα του πρόσφερα ποτέ εν γνώσει μου φαγητό, αλλά λόγω των περιστάσεων, δεν το θεωρώ ανάρμοστο.". Με αυτό, τα πουρί, μαζί με τα αμύγδαλα, τα αποξηραμένα φρούτα, τις μπανάνες και τα γλυκά λάιμ, τακτοποιήθηκαν σε ένα δίσκο και παρουσιάστηκαν στη Σαμάρθ, στολισμένα με μια γιρλάντα λουλουδιών γύρω από το λαιμό του.

Ο Σαμάρθ, με χαρούμενη καρδιά, άρχισε να τρώει όλα όσα είχαν τοποθετηθεί μπροστά του.. Έφαγε μια σημαντική ποσότητα τροφής, σχεδόν τρεις σερ (μια παλιά ινδική μονάδα μέτρησης), και πέρασε τη νύχτα εκεί.. Το επόμενο πρωί, γεμάτο με μεγάλη χαρά, η Bankatlal οργάνωσε ένα ειδικό τελετουργικό λουτρό για τη Σαμάρθ, το οποίο πραγματοποιήθηκε με πολλή αφοσίωση και μεγαλείο.

Για το μπάνιο χρησιμοποιήθηκαν περίπου εκατό στάμνοι ζεστού νερού, και άνδρες και γυναίκες έχυσαν το νερό πάνω από τη Σαμάρθ με τρόπο που ευαρεστούσε τις καρδιές τους.. Μερικοί εφάρμοζαν shikakai (ένα παραδοσιακό καθαριστικό μαλλιών), ενώ άλλοι χρησιμοποιούσαν σαπούνι για να τρίβουν με αγάπη τα πόδια του λωτού.. Μερικοί έκαναν μασάζ στο σώμα του με ιβίσκο και άλλα αρωματικά έλαια, ενώ άλλοι ετοίμαζαν μυρωδιές.

Η τελετή κολύμβησης ήταν τόσο περίτεχνη που είναι πέρα από κάθε περιγραφή.. Στο σπίτι της Μπανκάτλαλ, τίποτα δεν έλειπε για την κατάλληλη φροντίδα του Γκουρού.. Μετά το μπάνιο, ο Σαμάρθ ντυνόταν με σεβασμό σε ένα πιτάμπαρ (ένα κίτρινο μεταξωτό πανί) και καθόταν με μεγάλη τιμή πάνω σε ένα μαξιλαροκομμένο κάθισμα.

Στο μέτωπό του εφάρμοζαν ένα σαφράν Τιλάκ, και διάφορες γιρλάντες τοποθετούνταν γύρω από το λαιμό του.. Μερικοί πρόσφεραν γιρλάντες στο κεφάλι του από τόλσι (ιερό βασιλικό), ενώ άλλοι ετοίμασαν μια μεγάλη αφέλεια (προσφορά τροφής) και την παρουσίασαν με αφοσίωση στη Σαμάρθ.. Οι ευλογίες που δόθηκαν στο Bankatlal εκείνη την ημέρα ήταν τεράστιες.. Το σπίτι του είχε μετατραπεί σε Νβάρκα (μια ιερή πόλη που συνδέεται με τον Άρχοντα Κρίσνα), γεμάτη με θεϊκές δονήσεις.. Και ήταν μια Δευτέρα, η ημέρα αφιερωμένη στον Άρχοντα Σίβα.

Όλοι οι άνθρωποι είχαν εκπληρώσει τις επιθυμίες τους, αλλά υπήρχε ακόμα ένας που έμεινε ο Ιχαράμ Σεθτζί.. Ήταν ένας ξάδερφος της Bankatlal, και μια αφοσιωμένη ψυχή με βαθιά πίστη στον Λόρδο Shankar.. Σκέφτηκε, "Σήμερα είναι Δευτέρα, και παρατηρώ μια νηστεία.. Είναι σαν ο ίδιος ο Λόρδος Shankar να έχει έρθει στο σπίτι μου, περπατώντας και μιλώντας."

Αποφάσισε να εκτελέσει μια σωστή τελετουργική λατρεία του Κυρίου το σούρουπο και στη συνέχεια να σπάσει τη νηστεία του.. Καθώς έδυσε ο ήλιος, ο Ιχαράμ λουζόταν και προετοίμαζε τον εαυτό του για τη βραδινή λατρεία, εστιάζοντας το μυαλό του στον ευοίωνο καιρό του Πραντό.. Μάζεψε όλα τα απαραίτητα αντικείμενα για λατρεία και τα προσέφερε στη Σαμάρθ με απέραντη αγάπη και αφοσίωση.

Στη συνέχεια ζήτησε ταπεινά, "Αν και μπορεί να έχετε φάει νωρίτερα την ημέρα, παρακαλώ να έχετε κάτι τώρα.. Χωρίς εσένα να φας πρώτος, δεν θα σπάσω τη νηστεία μου.. Είναι Δευτέρα, Γκουρού Ράγια, και παρατηρώ μια νηστεία!". Ενώ εκπληρώνονταν οι επιθυμίες όλων των άλλων πιστών, η επιθυμία του Ιχαράμ παρέμεινε.. Εκλιπαρούσε τον Σαμάρθ, "Σε παρακαλώ εκπλήρωσε και την ευχή μου, από τη χάρη σου."

Συγκεντρώθηκε ένα πλήθος, παρακολουθώντας με ανυπομονησία τη σκηνή.. Ο Ιχαράμ, με βαθιά πίστη, έφερε ένα δίσκο γεμάτο με προσφορές □ δύο μερίδες ρυζιού φτιαγμένο από αμμπελοχάρ (μια αρωματική ποικιλία ρυζιού), μαζί με διάφορα γλυκά πιάτα.. Η εξάπλωση περιλάμβανε jalebi, raghavdas (ένα είδος γλυκού), motichoor laddus, karanji, anarse, ghewar, και πολλά άλλα είδη λιχουδιών.

Υπήρχαν αμέτρητες τσάτνεϊ, σαλάτες, και ένα μπολ με πηγμένο γάλα τοποθετήθηκε δίπλα σε ένα δοχείο ghee, όλα τακτοποιημένα σχολαστικά.. Ήταν αρκετό φαγητό για τέσσερα άτομα.. Ο Ιχαράμ τοποθέτησε μπροστά στον Σαμάρθ, και βλέποντας τις προσφορές, ο Μαχαράι χαμογέλασε στον εαυτό του και είπε, "Φάε, φάε όλο αυτό το φαγητό, Γανέσα, χωρίς δισταγμό.. Κοιτάξτε, όλοι αυτοί οι άνθρωποι παρακολουθούν την όρεξή σας."

Ο Σαμάρθ κάθησε να φάει και τελείωσε όλο το φαγητό, αφήνοντας τίποτα πίσω, ούτε καν το αλάτι ή το λεμόνι.. Αυτή ήταν μια εξαιρετική επίδειξη της χάρης του Γκουρού, που είχε ως σκοπό να δείξει τις συνέπειες της επιμονής.. Αφού τελείωσε το γεύμα, ο Σαμάρθ άρχισε να κάνει εμετό σε όλα τα τρόφιμα που είχε καταναλώσει, όπως είχε κάνει κάποτε η Σρί Ράμδας Σουάμι όταν είχε την επιθυμία να φάει καραμέλες (πουτίγκα ρυζιού).. Ο Ράμδας Σουάμι, αφού ικανοποίησε τη λαχτάρα του, έκανε εμετό στο κοπάδι και μετά άρχισε να το τρώει ξανά για να ξεπεράσει τις επιθυμίες του.

Παρόμοια, για να αποφύγει την επιμονή των πιστών, ο Σαμάρθ έκανε εμετό στην τροφή, αν και είχε τη δύναμη να την χωνέψει.. Αυτή είναι η συμπεριφορά των αγίων, η οποία χρησιμεύει ως μάθημα για τις μελλοντικές γενιές, καθοδηγώντας τους στο δίκαιο μονοπάτι.. Η πράξη που έκανε ο Σαμάρθ εδώ ήταν μια λεπτή διδασκαλία στους ανθρώπους ότι η υπερβολική επιμονή δεν είναι καλή και μπορεί να έχει αρνητικά αποτελέσματα.. Μετά τον εμετό, το μέρος καθαρίστηκε, και ο Μαχαράτζ καθόταν πάλι, και έκανε μπάνιο.. Οι Devotees, άνδρες και γυναίκες, ήρθαν να πάρουν το Darshan (ευοίωτο θέαμα), και στη συνέχεια δύο ομάδες έφτασαν για να παίξουν bhajan (δεσποτικό τραγούδι).

Οι φωνές τους ήταν μελωδικές, αντηχώντας όμορφα όπως το κάλεσμα του παγωνιού, καθώς άρχισαν να τραγουδούν το όνομα του Λόρδου Vitthal με μεγάλο ενθουσιασμό.. Εν τω μεταξύ, ο Μαχαράτζ, καθισμένος στη θέση του, μίλησε με τον ξεχωριστό τρόπο του, λέγοντας, "Gan Gan Ganat Bote.". Αυτό ήταν το σταθερό μάντρα του, που συνοδευόταν πάντα από ένα ρυθμικό χειροκρότημα χεριών, και η χαρά που γέμιζε την ατμόσφαιρα ήταν απερίγραπτη, διαρκούσε όλη τη νύχτα.

Το μάντρα "Gan Gan" χρησιμοποιείται τόσο συχνά από αυτόν που οι άνθρωποι άρχισαν να τον αποκαλούν Gajanana.. Πώς μπορεί ένα όνομα ή μορφή να αποδοθεί σε κάποιον που είναι αυτο-πραγματοποιημένος και έχει ξεπεράσει και τα δύο;. Τα ονόματα και οι μορφές είναι μόνο ένα μέρος της υλικής ύπαρξης, και η διαφωτισμένη ψυχή παραμένει βυθισμένη στην υπέρτατη ευτυχία που είναι πέρα από κάθε περιγραφή.

Κατά τη διάρκεια του μήνα της Ασαδά, όταν οι προσκυνητές πνίγουν Πανταρπούρ, ή κατά τη διάρκεια της Σιμάθα Κουμπχ στις όχθες του Γκοδαβάρι, ή στο Κουμπχ Μελά στον Χαριντουάρ, τα πλήθη είναι τεράστια.. Αλλά ακόμη μεγαλύτερα ήταν τα πλήθη που ήρθαν στο σπίτι της Bankatlal στην Shegaon για Darshan.

Ο Σουάμι Σαμάρθ Γκατζάνα ήταν σαν τον ίδιο τον Άρχοντα Βίτταλ ή τη Ναραγιάνα, και δεν υπήρχε αμφιβολία στο μυαλό των ανθρώπων.. Τον είδαν να στέκεται πάνω στο τούβλο, όπως ακριβώς και ο Λόρδος Βίτταλ, και αυτή η διαβεβαίωση έφερε χαρά στους ανθρώπους του Σέγκαον, μετατρέποντας την πόλη σε πνευματικό παράδεισο.

Για όσους πέτυχαν τον Μπράχμα, το ζήτημα της κάστας ή της κοινωνικής ταυτότητας γίνεται άσχετο.. Όπως το φως του ήλιου είναι το ίδιο για όλους, ο φωτισμένος δεν βλέπει καμία διάκριση.. Καθημερινά, ήρθαν νέοι λάτρεις και έγινε ειδική λατρεία.. Ακόμη και η Σέσα (το χιλίων-κέφαλο φίδι) θα κουραστεί να τα περιγράφει όλα.

Σε αυτή την απεραντοσύνη, πού βρίσκομαι;. Είμαι σαν μικρό έντομο, αλλά είναι η χάρη του Σαμάρθ που με κάνει να μιλάω.. Τώρα, θα μοιραστώ λίγα για την καθημερινή ρουτίνα του Σαμάρθ.. Η ζωή του ήταν βαθιά και πέρα από κάθε κατανόηση, και μου λείπει η διάνοια για να την περιγράψω πλήρως.

Μερικές φορές έκανε ένα τελετουργικό μπάνιο, μερικές φορές επισκεπτόταν διαφορετικά μέρη, και άλλες φορές, έπινε λασπωμένο νερό.. Η καθημερινή του ρουτίνα ήταν τόσο απρόβλεπτη όσο ο άνεμος, και κανείς δεν μπορούσε να καθορίσει ένα συγκεκριμένο μοτίβο σε αυτό.

Η αγάπη του για το τσίλουμ (μια πίπα καπνίσματος) ήταν προφανής, και ήταν πάντα τοποθετημένο πάνω από όλα τα άλλα, αν και δεν είχε καμία προσκόλληση σε αυτό.. Ήταν απλά ένα μέρος του θεϊκού του έργου.. Τώρα, καθώς προχωράμε στο επόμενο κεφάλαιο, κρατήστε τις καρδιές σας ανοιχτές και ακούστε προσεκτικά, γιατί έχει έρθει ο καιρός να κατανοήσετε τις βαθιές διδασκαλίες του Σαμάρθ.

Συμπέρασμα

Το κεφάλαιο 2 του Gajanan Maharaj Vijaygranth προσφέρει έναν πλούτο πνευματικής σοφίας που συνεχίζει να εμπνέει και να καθοδηγεί τους αφοσιωμένους στο πνευματικό τους ταξίδι.. Οι ποιητικοί στίχοι αιχμαλωτίζουν όμορφα την ουσία της αφοσίωσης, τη μεταμορφωτική δύναμη της θείας χάρης και τη σημασία της ταπεινότητας και της υπηρεσίας.. Καθώς συλλογιζόμαστε αυτές τις διδασκαλίες, ας αγωνιζόμαστε να ενσωματώσουμε τις αρετές που λατρεύει ο Γκαγιάν Μαχαράτζ και ας επιζητούμε τις ευλογίες του στην αναζήτησή μας για πνευματική διαφώτιση.