|| Gan Gan Ganat Bote ||

Shree Gajanan Maharaj Vijay Granth

فصل هشتم

سفر به Devotion و Challenges

Gajanan Maharaj، یک قدیس دوباره از اواخر قرن نوزدهم الهام بخش پیروان بی شماری از طریق آموزه ها و کارهای معجزه آسا است.. Gajanan Maharaj Vijay Granth، مجموعه ای شاعرانه از زندگی و فلسفه خود، جوهر آموزه های او و تاثیر آنها بر اختصاصات را ثبت می کند.. در این پست وبلاگ، ما به فصل 8، کاوش موضوعات، آموزه ها و درس های معنوی عمیق که از آیات آن ظهور می کنند، گرفتار خواهیم شد.

جوهره ی Devotion

فصل هشتم با بیان عمیق از وفاداری باز می شود.. راویان، تصدیق کاستی های خود، بر اهمیت پرستش صادقانه و نیاز به فضل الهی برای دستیابی به رشد معنوی تأکید می کند.. این موضوع در طول فصل طنین انداز می کند و نشان می دهد که چگونه مسیر روشنگری نیازمند فروتنی و شناخت محدودیت های فرد است.

آموزه های Maharaj پیروان را تشویق می کند تا از طریق آیین ها و شیوه های مختلف در Bhakti شرکت کنند.. این فصل نشان می دهد که چگونه این اعمال، هنگامی که با قصد خالص انجام می شود، می تواند منجر به نعمت های الهی شود.. این به عنوان یک یادآوری عمل می کند که معنویت واقعی نه در ژست های بزرگ بلکه در اقدامات صادقانه و روزمره وفاداری است.

نبردهای زندگی

همانطور که فصل روشن می شود، ما شاهد یک تغییر از سفر داخلی وفاداری به مبارزات خارجی با افراد هستیم.. این روایت شخصیت هایی را معرفی می کند که با چالش های مختلف اجتماعی و شخصی مواجه هستند و منعکس کننده واقعیت های سخت زندگی هستند.. از طریق این داستان ها، Gajanan Maharaj تأکید می کند که زندگی با موانع همراه است و جویندگان معنوی باید این مشکلات را با ایمان و انعطاف پذیری هدایت کنند.

یک لحظه حساس در فصل بحث در مورد مسائل اجتماعی با شانس کمتر است.. گفتگو بین شخصیت ها نشان دهنده تفاوت بین ثروتمندان و فقرا است و ما را به اهمیت شفقت و مهربانی یادآوری می کند.. آموزه های Maharaj به حمایت از ارتقاء Downtrodden، تشویق پیروان به عمل به عنوان عوامل تغییر در جوامع خود.

مداخلات وحشیانه

قدرت معجزه آسا Maharaj یک موضوع تکراری در سراسر فصل است.. توانایی او برای شفا دادن بیمار و ارائه اسباب بازی به عنوان یک گواهی از انرژی الهی است که از طریق او جریان می یابد.. این معجزات نه تنها ایمان پیروان خود را تقویت می کنند بلکه ارتباط بین جهان های معنوی و مادی را نیز نشان می دهند.

در فصل 8، مواردی وجود دارد که در آن ماراد در زندگی کسانی که در ناراحتی دخالت می کنند، نقش خود را به عنوان یک راهنمای دلسوز نشان می دهد.. این روایت ها به خوانندگان الهام بخش هستند و به آنها یادآوری می کنند که حمایت الهی همیشه در دسترس است، به ویژه در زمان سختی.

اهمیت جامعه

یکی دیگر از جنبه های مهم این فصل تاکید بر جامعه و وفاداری جمعی است.. تعاملات بین شخصیت ها قدرت را برجسته می کند که از وحدت و ایمان مشترک می آید.. Gajanan Maharaj پیروان خود را تشویق می کند تا در عبادت گرد هم آیند، نشان می دهد که دعاهای جمعی و آداب و رسوم می تواند انرژی معنوی را تقویت کند و حس تعلق را پرورش دهد.

حس جامعه از طریق به اشتراک گذاری تجارب و آموزه ها در میان تخصیص ها افزایش یافته است.. این نه تنها پیوند آنها را تقویت می کند بلکه اجازه می دهد تا تبادل خرد و حمایت، اجزای ضروری رشد معنوی را نیز تقویت کند.

در مواجهه با ایمان

در فصل گذشته، ما متوجه شدیم که پاتریل و دشموخ در جایی قرار دارند که زنی به نام Duphlibai وارد آن شده است.. می دانست که هر جا که می رفت، مشکل دارد.. حضور محض او می تواند خرابی ایجاد کند و نفوذ او مانند طاعونی بود که باعث آشفتگی و ناراحتی در میان مردم شد.. درست مانند سل بر بدن تأثیر می گذارد، حضور او باعث ایجاد یک بیماری اجتماعی می شود که افراد به عذاب خود مبتلا می شوند.

در نزدیکی یک حوضچه، یک مهر وجود داشت که تحت Deshmukh کار می کرد.. او با خاندو پایل، که یک شخصیت محترم در روستا بود، بحث کرد.. Mahar، که توسط Deshmukh پشتیبانی می شود، بی احترامی به خاندو پایل، که او را خشمگین کرد، گفت.. پایل، که معمولاً فردی آرام و متشکل بود، توسط کلمات و اقدامات توهین آمیز ماهان تحریک شد.

این بحث در مورد تحویل یک سند به دولت محلی مطرح شد.. ماهان از تحویل آن امتناع کرد و اشاره کرد که تحت حفاظت Deshmukh قرار دارد و مجبور به اطاعت از دستورات پاتریل نیست.. این مخالفت باز و حرکات مسخره ی ماههار باعث خشم خاندو پایل شد که سپس با یک چوب بامبو که در دست داشت، به ماهها ضربه زد.. این ضربه آنقدر قوی بود که بازوی مایان را شکست و بیهوش شد.

خانواده مجروح به خانه Deshmukh توسط بستگان خود حمل شد.. Deshmukh خوشحال بود که ببیند که بازوی Mahar شکسته شده است، زیرا او فرصتی برای ایجاد مشکل برای خاندو پایل فراهم کرد.. Deshmukh Mahar را به مقامات برد و شکایتی را ثبت کرد و این حادثه را به نظر می رسید که خاندو پایل به طور ناعادلانه به Mahar حمله کرده است.

مقامات شکایت ماهان را ثبت کردند و دستور بازداشت خاندو پایل را صادر کردند.. این خبر به سرعت در روستا منتشر شد که خاندو پایل دستگیر و در زنجیر ها رژه می رود.. این خبر از خاندو پاتریل که به خاطر افتخار و احترامش در جامعه شناخته شده بود، وحشت زده شد.. او نمی توانست اندیشه چنین تحقیری را تحمل کند و عمیقاً پریشان بود.

در ناامیدی او، خاندو پایل فکر کرد که نزدیک شدن به شر Gajanan Maharaj، تنها کسی است که می تواند در این وضعیت وخیم به او کمک کند.. او متوجه شد که بدون مداخله ماهارا، هیچ کس دیگری نمی تواند او را از این رسوایی نجات دهد.. آن شب، او به ماهارا رفت، سر خود را در پاهای ماهارا گذاشت و کل حادثه را روایت کرد.. او درخواست کمک کرد و تمایل خود را برای مردن به جای مواجهه با چنین وضعیت شرم آور ابراز کرد.

Maharaj به مشکلات خاندو پاتریل گوش داد و او را تسلی داد و به او اطمینان داد که این چالش ها بخشی از زندگی هستند، به ویژه برای کسانی که در کار مهم شرکت می کنند.. او به خاندو توصیه کرد نگران عواقب آن نباشد، زیرا حقیقت در نهایت پیروز خواهد شد.. ماهاراج به او یادآوری کرد که در تاریخ، همیشه به دلیل منافع خودخواهانه درگیری هایی وجود دارد، اما در پایان، پیروزی های خوب.

شر Gajanan Maharaj به خاندو پاتریل اطمینان داد که زنجیرهای او را لمس نمی کنند، مهم نیست که چه مقدار تلاش Deshmukh در آن قرار دارد.. همانطور که ماهارا پیش بینی کرد، خاندو پایل بی گناه بود و اتهامات علیه او کاهش یافت.. حقیقتی که از طریق دهان یک قدیس سخن می گفت هرگز شکست نمی خورد.. در حالی که در این میان، مردم به این نکته اشاره می کنند که در این امر به درستی و صحیحی می پردازند.

بعدها، خاندو پایل، از قدردانی و عشق، از شر گاجانان ماراج برای اقامت در خانه اش دعوت کرد.

درس الهی Gajanan Maharaj به Brahmins

در حالی که Gajanan Maharaj، قدیس قدرتمند، در خانه پاتریل ساکن بود، به طور غیرمنتظره، ده تا پانزده Brahmins از منطقه جنوبی (که به عنوان تانگیس شناخته می شد) وارد شدند.. این تیانگی Brahmins آموخته شد و علاقه عمیقی به Vedas داشت.. با این حال، ذهن آنها یک حرص قوی برای ثروت است که ویژگی غالب آنها بود.

به امید دریافت برخی از هدایا، آنها به Gajanan Maharaj دوباره نزدیک شدند.. در آن زمان، Maharaj استراحت کرد و با یک پتو پوشانده شد.. برای بیدار کردن او، Brahmins شروع به شعار با صدای بلند، با استفاده از تن های بالا معمول از نقل قول خود.

اما در شعار خود، آنها اشتباهاتی را در تلفظ ماتراها مرتکب شدند.. با این حال، آنها برای اصلاح خود زحمت نکشیدند.. شاهد آنچه در کنار Gajanan Maharaj اتفاق افتاد، از صندلی خود برخاست.. امام حسین(ع) فرمود: «چرا راه را انتخاب کردی؟»?. با استفاده از آن برای اهداف بی معنی، به دانش مقدس و قانونی شرم نکنید.

این دانش برای پر کردن معده شما به معنای واقعی کلمه برای نجات نیست.. اگر شما به پارچه ای که روی سرتان می پوشید ارزش قائل هستید، سپس به این دانش نیز احترام بگذارید.. من از شما می خواهم که این شعارها را به درستی و با نیت واقعی در قلب خود به کار گیرید.. بی گناه را فریب ندهید و وانمود کنید که چیزی نیستید.»

سپس Maharaj به طور بی عیب و نقص همان سرودهایی را که Brahmins شروع کرده بود، بدون هیچ گونه اشتباه در تلفظ خوانده بود.. نقل قول او بسیار دقیق و قدرتمند بود که به نظر می رسید که Vasistha خود را برای خواندن Vedas ساخته شده است.. با شنیدن این، تیانگی برمکینز شگفت زده شد.. آنها با سرهایشان پایین آمدند و احساس خجالت و ترس کردند.

درست همانطور که نور خورشید باعث می شود که لامپ ها در طلوع خورشید ناچیز باشند، بنابراین Brahmins در مقابل دانش الهی Maharaj بسیار ناچیز بود.. برمکینز به خودی خود فکر کرد: «چه نوع دیوانه ای این است؟»?. او دانش زیادی دارد.. به نظر می رسد که چهار نفر در سخنرانی خود زندگی می کنند.»

آنها نتیجه گرفتند: «او باید تجلی خود خالق باشد.. هیچ شکی وجود ندارد که او با تولد یک بلا واقعی است.». آنها متوجه شدند که Maharaj بالاترین وضعیت پارامازا را به دست آورده است، روح آزاد شده از تمام وابستگی ها و محدودیت های جهان آزاد است.

Brahmins خوش شانس بود که این حضور الهی را شاهد بوده است و فکر می کند که تنها شایستگی زیادی از زندگی های گذشته می تواند آنها را برای دیدن چنین فردی به ارمغان آورد.. آنها Maharaj را با Vamadeva sage مقایسه کردند و هیچ مقایسه مناسب دیگری پیدا نکردند.. در نهایت، خاندو پایل، که توسط شفقت حرکت می کند، هر یک از Brahmin ها را به یک روپیه اهدا می کند.. با این پیشنهادات، Brahmins برای روستاهای دیگر رفت.. Maharaj همچنین از اختلالات در روستا خسته شده و بازنشسته به استراحت.

The Humbling of Brahmagiri: درس در معنویت واقعی

در شمال روستا، مزرعه کوچکی با سبزیجات و سبزیجات وجود داشت.. همچنین یک معبد شیوا در آن منطقه وجود داشت که در آن سایه سرد یک درخت لیمو راحتی فراهم می کرد.. این مزرعه متعلق به کریشجی، جوان ترین برادر خاندجی پاتریل بود.

یک روز، Maharaj به این مزرعه آمد و در نزدیکی معبد شیوا، زیر سایه درخت لیمو نشست.. به کریشجی گفت: «من به مزرعه شما آمده ام.. می خواهم چند روز در اینجا بمانم، نزدیک به این خدای بزرگ شیوا.. این Bholenath، خالص به عنوان اردو، با گلوی آبی، توهم Parvati، پادشاه عالی در میان همه خدایان است. او ادامه داد: "از آنجا که او در مزرعه شما زندگی می کند، من فکر می کنم خوب است که به اینجا بیایم.. به من سایه ای بدهید.»

با شنیدن این کلمات، کریشنجی بلافاصله شش برگ را آورد و یک سایبان کوچک بر روی پلتفرم ساخت.. از آنجا که ماهارا تصمیم گرفت در آنجا بماند، این مکان به یک مکان مقدس تبدیل شد، مانند یک پایتخت سلطنتی که در آن یک پادشاه اقامت دارد.. همراه با Maharaj Patil Bhaskar و Tukaram Kokate بودند که به طور خستگی ناپذیری به او خدمت می کردند.. کریشن پاتریل از تمام ترتیبات غذا و نوشیدنی ها مراقبت کرد.. پس از اتمام وعده های غذایی خود، کریشنجی در پیشنهادات برکت شرکت خواهد کرد.

در حالی که ماراد در مزرعه ماند، اتفاق فوق العاده ای رخ داد.. حدود ده تا بیست نفر از گوای ها (که در حال غرق شدن هستند) وارد مزرعه شدند.. آنها از عظمت ماهارا شنیده بودند و تصمیم گرفتند در مزرعه پناه بگیرند.. امام حسین(ع) فرمود: «ما اهل بیت هستیم.. ما در راه خود برای رامشوار هستیم و در باندهای مقدس حمام می کنیم.. ما به مکان های مختلف مقدس مانندgangotri، Yamunotri، Kedarnath، Hinglaj، Girnar و Dakor سفر کرده ایم.. ما شاگردان واقعی برمانی بزرگ نجات یافته ایم و ماهاراج با ما است.». آنها ادامه دادند: «این خدای بزرگ، که به لرد هری خدمت می کند، به دلیل ثروت خوب شما به خانه شما آمده است.. لطفا برای استفاده ما غذا و کانابیس تهیه کنید.. ما سه روز اینجا خواهیم ماند و چهارم را ترک خواهیم کرد.. از حضور ما ناراحت نشوید، آن را یک برکت در نظر بگیرید. پیروان گفتند: «شما در مزرعه ای که در آن زندگی می کنید، در این جا به صورت دیوانه و غیر مسلح در نظر گرفته اید.. پس چرا به ما شک می کنیم که به چه چیزی نیاز داریم؟»

آنها انتقاد کردند: «تو خر می شوی، اما گاوها را لگد می زنی.. آیا این راه درست برای عمل کردن است؟?. در مورد آن فکر کنید.. ما گوروها پر از جدایی هستیم.. ما کل Vedanta را می شناسیم.. اگر می خواهید، می توانیم کتاب ها را در مزرعه خود بخوانیم.»

کریشجی در پاسخ گفت: «من فردا برای کانابیس آماده می شوم.. حالا لطفا با نانی که داریم مدیریت کنید.». او افزود: «تا آنجا که سیگار می کشید، آن را پیدا خواهید کرد.. لرد شیوا، با گلوی آبی اش، در این مکان زندگی می کند.». در زمان مناسب، گوای ها نان را گرفتند و برای وعده غذایی خود در نزدیکی چاه نشستند.. در مقابل Maharaj، در زیر یک سایبان، Gosavis صندلی های خود را گسترش داد.

رهبر آنها، به نام Brahmagiri، شروع به خواندن آیات از Bhagavad Gita کرد.. گوروها گوش می دادند و برخی از روستاییان نیز برای شنیدن گفتمان بورمانی گرد آمدند.. آیه ای که او خوانده بود، «Nainam Chindanti Shastrani» بود، اما تفسیر او گمراه کننده بود، زیرا فاقد تجربه واقعی بود.. روستاییان پس از شنیدن توضیحاتش راضی نبودند.. آنها در میان خود زمزمه کردند: «این فقط لفاظی خالی است.»

پس از گوش دادن به کل گفتمان، مردم قبل از ماهارا آمدند و نشستند و مشتاق بودند که از مقدس واقعی برخوردار شوند.. مردم گفتند: «گفته ها تمام شده است.. حالا، در این حالت، ما شاهد یک مرد از تجربه واقعی هستیم.». پس از شنیدن این، گوروها خشمگین شدند.. نگهبانان، که کانابیس سیگار می کشیدند، با لوله های خود زیر سایبان نشسته بودند.

در همین حال، Maharaj در بالای شعله ها نشسته بود، و Bhaskar او را لوله ارائه داد.. ناگهان، جرقه ای از لوله بر روی چوب افتاد، اما هیچ کس متوجه نشد.. بعد از مدتی، دود شروع به افزایش کرد و از تمام طرف ها آتش گرفت.. با دیدن این موضوع، بارکار به ماهانجی زنگ زد و گفت: «Sadhguru Nath، لطفاً به سرعت آن را ترک کنید و پایین بیایید!». او افزود: «درختان چوب شنی است؛ بدون آب، خدای من خاموش نخواهد شد.»

امام حسین(ع) فرمود: «هیچ کس نباید آتش را خاموش کند.. آب ننوشید.». پس از آن، امام حسین(ع) فرمود: شما در مورد Bhagavad Gita سخنرانی کرده اید.. اکنون حقیقت آیه ی «Nainam Dahati paakah» را با نشستن بر روی این شکاف آتشین به ما نشان می دهد. او به Bhaskar دستور داد: «برو و براهمای بیا و او را با توجه به این آتش سوزی قرار دهید.»

بلافاصله، بیکار با عجله به براهمای، دست خود را گرفت و او را قبل از مهراج به ارمغان آورد.. در مقابل آتش سوزی، Maharaj از Brahmagiri خواست تا آیه "Nainam Dahati paakah" را با نشستن بر روی آن ثابت کند.. امام صادق(ع) فرمود: «من تنها یک مسلمان هستم و این جا است که سیرم را بخورم.». او گفت: «لطفاً گناهانم را ببخش، ای محل صلح.. وقتم را تلف کرده ام و وانمود می کنم که گیتا را مطالعه می کنم.». بردلیی اعتراف کرد: «من تو را دیوانه می نامم، اما اکنون از آن پشیمانم.. من در دندان هایم به تو می آیم و از تو التماس می کنم.»

روستاییان شگاون از ماهاج پرسیدند: «لطفاً به خاطر ما از آتش پایین بیایید.. ما می ترسیم و شما را در این شرایط می بینیم.». به ندرت، ماراد از درون فرود آمد و در یک لحظه سقوط کرد.. کل این قلعه سوزانده شد و بخش باقی مانده توسط مردم که شاهد این رویداد معجزه آسا بودند، خاموش شد.

برراmagiri، فروتن و آزاد از نفس، در پاهای Maharaj افتاد و متوجه شد که غرور او مانند خاک توسط آب گنگ شسته شده است.. بعداً، در نیمه شب، ماراد به Brahmagiri توصیه کرد: «از حالا، بازی کردن را متوقف کنید و دیگران را گمراه کنید.. بدون تجربه واقعی صحبت نکنید، در غیر این صورت، کلمات شما بی معنی خواهد بود.. لفاظی های خالی به طور گسترده ای گسترش یافته اند و باعث آسیب بزرگی به فرهنگ ما شده است.». Maharaj ادامه داد: " قدیسان بزرگ مانند Machindra، Jalander، Gorakhnath، Gahini، و Dnyaneshwar همه روح تحقق یافت.. شانکاراcharya و Eknath نیز وضعیت Brahman را در حالی که در جهان زندگی می کنند، تجربه کردند.

Swami Samarth، تعادل بزرگ، همچنین Brahman را درک کرد و پشت داستان هایی که باید در نظر گرفته شود، رها شد.. زمین را فقط برای خوردن بیرون نکشید.. اگر به این شیوه ادامه دهید، حقیقت را به دست نخواهید آورد.». پس از شنیدن این توصیه عمیق، Brahmagiri در صبح زود با شاگردانش جدا شد، بدون اینکه کسی را ملاقات کند.. روز بعد، کل روستا از این حادثه یاد گرفت و همه آمدند تا آتش سوزی در مزرعه را ببینند.

نتیجه گیری: فراخوانی برای اقدام

فصل هشتم سریال Gajanan Maharaj Vijay Granth سفر یک وقف را در حال هدایت پیچیدگی های زندگی در حالی که تلاش برای ارتقاء معنوی است.. از خوانندگان می خواهد که به پذیرش وفاداری، مقابله با چالش ها با شجاعت و پرورش شفقت در جوامع خود.

همانطور که ما در مورد آموزه های ارائه شده در این فصل منعکس می کنیم، ما به قدرت دگرگون کننده ایمان و اهمیت بالا بردن یکدیگر یادآوری می کنیم.. زندگی Gajanan Maharaj به عنوان یک آرامش امید و الهام بخش عمل می کند و ما را به سمت راهی برای صلح و آرامش درونی هدایت می کند.

در روح Gajanan Maharaj، اجازه دهید ما تلاش کنیم تا این آموزه ها را در زندگی روزمره خود تجسم کنیم، وفاداری خود را پرورش دهیم و دست هایمان را به کسانی که نیاز دارند، گسترش دهیم.. ممکن است ما در حکمت این مقدس دوباره ساکن شویم و سفر خود را به سوی روشنگری معنوی ادامه دهیم.