|| Gan Gan Ganat Bote ||

Shree Gajanan Maharaj Vijay Granth

Hoofstuk 9

Saluut aan die Here Ganesha

In die negende hoofstuk van die hooggeagte Gajanan Maharaj Vijay Granth delf ons dieper in die geestelike reis en wonderdadige dade van Gajana Maharaj.. Hierdie hoofstuk is ryk aan leringe, anecdotes en die goddelike teenwoordigheid van Maharaj, wat sy weg van toegewydheid en die uitwerking van sy seëninge op sy volgelinge verlig.

Die Goddelike teenwoordigheid van Gajana Maharaj

Gajanan Maharaj word uitgebeeld as'n lig wat leiend is in die donkerte,'n baken van hoop en wysheid vir sy aanbidders.. Sy teenwoordigheid is nie net fisies nie, maar ook baie geestelik, en dit oortref die alledaagse en roerende siel van sy volgelinge.. Hierdie hoofstuk beklemtoon Maharaj se rol om sy aanbidders deur die lewe se uitdagings te lei en bied hulle vertroosting en leiding.

Wonderdadige dade en leringe

Een van die hooftemas van hierdie hoofstuk is die wonderdadige dade wat Gajana Maharaj verrig het.. Hierdie wonderwerke is nie net dade van Goddelike ingryping nie, maar dien ook as lesse vir sy aanbidders.. Maharaj se wonderwerke kom dikwels met diepgaande leringe en spoor sy volgelinge aan om'n lewe van regverdigheid, toegewydheid en nederigheid te lei.

Die krag van toegewydheid

Toegewydheid aan Gajanan Maharaj is'n tema wat herhaaldelik in hierdie hoofstuk voorkom.. Die verhale beklemtoon hoe onwrikbare geloof in Maharaj tot wonderdadige gevolge en persoonlike verandering kan lei.. Toegewydes wat heeltemal aan Maharaj oorgee, word geseën met vrede, voorspoed en geestelike groei.. Hierdie hoofstuk versterk die idee dat ware toegewydheid bo materiële begeertes verhewe is en tot'n hoër toestand van bewustheid lei.

Geestelike verandering

Die verhale in hierdie hoofstuk vestig ook die aandag op die geestelike verandering wat Maharaj se volgelinge ondergaan het.. Maharaj lei sy aanbidders deur middel van sy leringe en wonderwerke op'n weg van selfrealisasie en geestelike ontwaking.. Hierdie verandering word dikwels uitgebeeld as'n reis van onkunde tot verligting, wat deur Maharaj se goddelike teenwoordigheid en wysheid vergemaklik word.

Maharaj se medelye en leiding

Gajanan Maharaj se medelye is nog'n belangrike tema in hierdie hoofstuk.. Maharaj se innige empatie vir sy volgelinge en sy begeerte om hulle lyding te verlig, blyk duidelik uit die verhale.. Sy leiding is sag maar diep, en dit help sy aanbidders om die ingewikkeldhede van die lewe met grasie en wysheid te beheer.. Maharaj se medelye is'n bewys van sy goddelike geaardheid en sy rol as'n geestelike voog.

Sleutelaansporings en die betekenis daarvan

Hierdie hoofstuk is vol belangrike voorvalle wat Maharaj se goddelike krag en sy rol as'n geestelike gids beklemtoon.. Elke voorval is ryk aan simboliek en dieper betekenisse en bied waardevolle insig in Maharaj se leringe.. Hierdie verhale lig Maharaj se wonderdadige vermoëns nie net toe nie, maar dra ook belangrike geestelike lesse vir sy volgelinge oor.

Die ewige erfenis van Gajana Maharaj

Die hoofstuk sluit af met'n weerspieëling van die ewige erfenis van Gajana Maharaj.. Sy leringe, wonderwerke en goddelike teenwoordigheid hou aan om sy volgelinge te inspireer en te lei lank ná sy fisiese vertrek.. Die hoofstuk beklemtoon die tydlose toepassing van Maharaj se leringe en die blywende uitwerking van sy seëninge op die lewe van sy aanbidders.

Die Goddelike Taming: Shri Gajana Maharaj se Grace kalmeer'n wilde perd

Govinbuva van Takali was'n beroemde Haridas (' n toegewyde persoon wat kirtan doen).. Hy het in Sjegaon aangekom om kirtan uit te voer en toegewyde liedere te sing.

In Shegaon was daar'n antieke tempel van Sjiwa, wat opgeknap is deur'n ryk handelaar met die naam Mote.. Deesdae verwaarloos die rykes dikwels tempels, verkies hulle motors, klubs en fietse.. Maar Ten spyte van die feit dat Mote ryk was, was hy baie vroom en het hy dit op hom geneem om die tempel te herstel.. As gevolg van sy pogings het mense na die tempel as die Moteïstempel begin verwys.

Eendag het Govinbuva by hierdie tempel aangekom om kirtan te doen.. Hy het'n perd met hom gehad, wat hy buite die tempel vasgemaak het.. Dit was bekend dat hierdie perd baie opstandig was en dikwels mense skop en enigiemand byt wat naby gekom het, baie soos'n wilde hond.. Dit was moeilik om te beheer, nooit stil te bly nie en soms skielik weg te hardloop.. Die perd was'n voortdurende bron van probleme.

Govinbuva het, nadat hy sy perd buite die tempel gekry het, in die slaap ingegaan.. Namate die nag al hoe dieper geword het, het die atmosfeer onheilspellend geword, en vreemde geluide het die lug gevul.. Dit was omstreeks hierdie tyd dat Shri Gajana Maharaj,'n groot heilige, by die plek aangekom het waar die perd vasgemaak was.. Daar word gesê dat heiliges op aarde neerdaal om weerbarstiges reg te stel, net soos medisyne bedoel is om siektes te genees.. Die bandelose gedrag van die perd is deur die teenwoordigheid van die heilige bedaar.

Gajanan Maharaj, wat vol goddelike vreugde was, het aan die perd se voete gaan lê en'n heilige gesang begin sing, naamlik ☞Gani Ganat Bote.Name. Die betekenis van hierdie dreunsang is betekenisvol en onbekend aan min mense, wat simboliseer dat die individuele siel (Jiva) nie van die Allerhoogste (Brahman) verskil nie.

Terwyl Govindbuva geslaap het, het hy angstig oor sy perd gebly omdat hy bang was dat dit moeilikheid sou veroorsaak.. Toe hy wakker word, was hy verbaas om te sien hoe die perd stil en kalm staan.. Hy het gewonder wat hierdie skielike verandering in gedrag veroorsaak het.. Toe hy die perd nader, het hy Gajana Maharaj sien lê en vreedsaam aan sy voete gelê.

Toe Govindbuva die goddelike rede vir die perdearcasverandering verstaan het, het hy nederig voor Maharaj78s se voete gebuig, in die besef dat die heilige Netinim se teenwoordigheid die perd aangesienheid onderdruk het.. Hy was dankbaar en het Maharaj geprys en erken dat net'n groot heilige soos hy so'n wilde dier kon tem.

Die volgende dag het Govinbuva, op sy perd wat nou kalm is, by die tempelterrein aangekom.. Die mense van Shegaon, wat geweet het dat die perd aangesien is, was verbaas om die verandering te sien.. Hulle kon skaars glo dat dit dieselfde perd was wat vroeër so wild was.

Govinbuva het aan hulle verduidelik dat Shri Gajana Maharaj die perd met sy goddelike genade laat bedaar het.. Hy het vertel hoe die perd, wat eens vir almal'n verskrikking was, nou saggeaard en gehoorsaam was.

Hierdie voorval het die ontsaglike krag van die heilige geopenbaar, wat selfs die gedrag van diere met sy goddelike teenwoordigheid kon beheer.. Govindbuva, wat vol toegewydheid was, het lofliedere van Shri Gajana Maharaj gesing en toe na sy dorpie teruggekeer en die perd saam met hom geneem.

Die vergete gelofte: Shri Gajanan Maharaj se les oor trou en toegewydheid

In daardie groep pelgrims was daar twee mans van Balapur.. Hulle het gekom met'n spesifieke bedoeling om Shri Gajana Maharaj te sien.. Terwyl hulle geloop het, het hulle met mekaar begin gesels: "Volgende keer moet ons 'n bietjie droë dagga vir Maharaj bring.". Hulle het gedink: "Maharaj is baie lief vir dagga.. As ons dit vir hom bring, sal hy ons beslis seën.. Mense bring gewoonlik lekkergoed soos barfi en khawa.. Maar ons moet dagga bring.. Kom ons bind dit in ons dhoti sodat ons nie vergeet nie. "

Met die volgende besoek het hulle albei Maharaj kom besoek.. Maar hulle het vergeet om die dagga saam met hulle te bring.. Terwyl hulle voor Maharaj se voete gebuig het, het hulle skielik onthou dat hulle nie die dagga gebring het nie.. Hulle het gedink: "Volgende tyd sal ons dubbel die hoeveelheid dagga bring.". Nadat hulle hierdie belofte in hulle gedagtes gemaak het, het hulle Maharaj se treksjan geneem en vertrek.

Maar tydens die volgende besoek het net so iets ook gebeur dat ander die dagga vergeet het om dit weer te bring.. Hulle het daar gesit met gevoude hande, maar hulle verstande was leeg van die gedagte aan dagga.

Shri Gajanan Maharaj het vir Bhaskar gesê: "Kyk na die weë van die wêreld.. Hierdie Bramins knoop knope in hulle dhoti vas om dinge te onthou, maar vergeet om te bring wat hulle wou hê.. Hulle is Bragins by kaste, maar kyk hoe hulle vals praat, selfs vir hulleself.. ' n Brahmin se woorde moet nooit onbetroubaar wees nie.. Omdat hulle nie hierdie beginsel verstaan nie, tree hulle soos uitgeworpenes op.. Brahmins wat hulle ware dharma verlaat het en hulle behoorlike gedrag laat vaar het en gedink het dat hulle hulle hooggeagte posisie verloor het.. Mense doen geloftes in hulle verstand, maar vergeet dit wanneer hulle hierheen kom.. Hoe kan hulle begeertes op so'n manier vervul word?. Daar moet harmonie in'n mens se spraak wees, en die verstand moet rein wees.. Slegs dan stort die medelydende Here Sy genade. "

Hierdie woorde het die twee here diep geraak.. Hulle het met nuuskierigheid na mekaar gekyk.. Hulle het besef: "Hoe diep is Maharaj se kennis tog!. Hy is waarlik die alsiende oog van die wêreld, soos die son.. Ons het'n gelofte in ons verstand gedoen, en Maharaj het dit geweet.. Nou, kom ons gaan haal die dagga uit die dorp. "

Toe hulle opstaan om weg te gaan, het Maharaj gesê: "Waarom maak jy onnodig'n ophef van ou sake?. Ek is glad nie gretig om dagga te gebruik nie.. Jy hoef nie mark toe te gaan om dagga te kry nie.. Handhaaf altyd onkreukbaarheid in jou woorde.. Bedrog vervul nooit sy doel nie.. Onthou dit goed.. As jou werk eers gedoen is, kan jy die dagga bring as jy wil.. Volgende week sal jou taak suksesvol uitgevoer word.. Maar jy moenie vyf opeenvolgende samekomste hier bywoon nie.. Hierdie plek is onder beskerming van Merdani, wat so regverdig soos kamphor is.. Deur haar genade het Kubera die heer van die rykdom in hierdie wêreld geword.. Gaan buig voor haar.. Moenie vergeet om dagga te bring nie, maar praat nooit vals in geestelike sake nie. "

Toe hulle hierdie raad hoor, het hulle voor Maharaj gebuig, na Lord Shiva geneem en na Balapur vertrek.. Die volgende week is hulle taak inderdaad suksesvol voltooi.. Hulle het na Shegaon teruggekeer vir die pelgrimstog en die dagga saam met hulle gebring.

Die Goddelike besoek: Sri Gajanan Maharaj Persles die belofte van Swami Ramdas

Luister nou, liewe luisteraars, na'n ander verhaal van Balapur.. Daar het'n Ramdasi met die naam Balkrishna in Balapur gewoon.. Sy vrou, Putlabai, was'n vroom vrou wat elke jaar na Sajjanga sou loop om hulde te bewys.. Die man en vrou was van een verstand.. In die maand Pausa het hulle vertrek en'n perd saamgeneem om hulle besittings te dra.. Hulle het'n Kubadi (blanket) en'n eksemplaar van Dasbodh gedra.. Ondanks hulle heilige lewenswyse het hulle geen trots gehad nie.

Terwyl hulle deur verskeie dorpe gereis het, het hulle om aalmoese gesmeek, en met daardie voedsel het hulle Naivedya vir lord Rama aangebied.. Op Pausta Vadya Navami het hulle Balapur met al hulle besittings, tesame met Putlabai, verlaat.. Balkrishna het sandalwood - tablette gedra, en Putbai het hom met simbale in die hand vergesel.. Saam het hulle die naam Raghupati voortdurend op hulle reis gesing en deur Sjegaon, Khamgaon en Mehekar gereis.. Hulle het Anandi Swami in Jalna gaan besoek en toe drie dae lank Jamb bly.

Hierdie plek, Jamb, was waar Samart gebore is.. Nadat hulle daar besoek afgelê het, het hulle by Godavari in Divray gerespekteer.. Van daar af het hulle na Beed en Ambejogai gereis, toe na Mohori, die woning van Swami Beleswar,'n dissipel van Samart.. Hulle het Kayan in Domgaon besoek, toe na Narsingpur, Pandharpur, Natepot, Shinganapur, Wai en Satara, voordat hulle uiteindelik die basis van Sajjangad op Makar Sankranti bereik het.

Op Magh Vadya Pratipada het hulle Sajjangad bereik, net betyds vir die viering van Das Navami.. Hulle het, soos met hulle vermoë, gereël dat Bramin - feeste gehou word, alles ter wille van Sri Swami Samart, wat waarlik aan hom gewy is.. Ná die Dag Navami - viering het hulle teruggekeer by dieselfde roete wat hulle gevolg het.. Hierdie roetine het jare lank voortgeduur, en 60 jaar het so verloop.

Op Magh Vadya Dwadasji het hulle Sajjangad verlaat en na Balapur teruggekeer.. Maar by een so'n geleentheid, by Ekadasji, het Balkrishna naby Samarth se Samadhi gesit, oorweldig deur emosies en trane in sy oë en kon hy nie praat nie.. Hy het gebid: "O Ramdas Swami, o Guru, my liggaam het swak geword.. Ek kan hierdie pelgrimstog nie meer te voet onderneem nie.. Selfs al ry ek in'n voertuig, lyk dit moeilik.. My gereelde gebruik het tot nou toe voortgeduur, maar ek sien'n gaping in my toegewydheid, aangesien my liggaam nie meer geskik is vir sulke veeleisende take nie.. Ek weet dat die liggaam sterk moet wees vir ware geestelike vooruitgang. "

Met hierdie gebed het hy bed toe gegaan.. Met dagbreek het Balkrishna'n droom gehad.. In die droom het Ramdas Swami met hom gepraat en gesê: "Moenie moed opgee nie.. Jy hoef nie meer na Sajjangad te kom nie.. Ek sal na jou huis in Balapur op Das Navami kom. ". Hierdie droom het Balkrishna met vreugde gevul, en hy het saam met sy vrou, Putbai, na Balapur teruggekeer huis toe.

Die volgende jaar, in die maand Magh, het iets wonderbaarliks in Balapur gebeur.. Op Magh Vadya Pratipada het Balkrishna die viering van Das Navami by sy huis in Balapur begin.. Hy het Dasbordh opgesê, Harikirtan snags vasgehou, Bramins by die tweede prahar gevoed en Dhooparti met sononder uitgevoer.. Gedurende hierdie tyd was Balkrishna vol van die gedagte oor hoe Swami Samart op Navami sou aankom.

Die dorpenaars van Balapur, wat deur Balkrishna se toegewydheid beweeg is, het bydraes onder mekaar bymekaargemaak om met die viering te help.. Die Navami - fees het nege dae lank voortgeduur, en op die negende dag het iets ongeloofliks plaasgevind.. By die tweede prahar, op Navami, het Sri Gajana Maharj in Balapur verskyn.. Hy het by die ingang van Balkrishna se huis gestaan terwyl die Ramabhiske - ritueel binne - in uitgevoer is en almal verbaas het.

Toe die dorpenaars dit sien, het hulle gou na Balkrishna gegaan en gesê: "Staan op, staan gou op!. Gajanan Maharaj het verskyn by jou deur op jou Das Navami! ". Balkrishna, wat verheug was, het gesê: "Gajana Maharaj het gekom!. Dit is goed dat hy my huis met sy teenwoordigheid versier het.. Maar vandag wag ek vir Samarth Swami van Sajjgad. ". Hy het verduidelik dat Swami Ramdas hom in die droom belowe het dat hy op Navami sou kom.

Intussen het Gajana Maharaj by die deur gestaan en verse opgesê wat lord Raghavendra geprys het.. Balkrishna het toe Gajana Maharaj in sy goddelike vorm gesien, met lang arms en'n rustige gesig, en onmiddellik voor hom neergeval.. Terwyl hy opgestaan het, het hy Ramdas Swami met gematiseerde hare gesien en'n Kubadi vasgehou, wat agter Gajana Maharaj gestaan het.. Maar toe hy weer kyk, was dit Gajana Maharaj.

Balkrishna was dronkgeslaan en kon nie hierdie goddelike rol verstaan nie.. Toe het Gajana Maharaj, vol liefde, gesê: "Moenie toelaat dat julle verstand verwar word nie.. Ek is jou Samart, die een wat in Sajjjangad woon, en nou woon ek in Shegaon.. Ek het jou belowe dat ek op Das Navami sou kom, en ek het daardie belofte nagekom.. Laat gaan van alle twyfel, ek is Ramdas. "

Gajanan Maharaj het verder gesê: "Waarom gee jy soveel waarde aan die liggaam en vergeet jy die siel?. Dit is waaraan ek jou wil herinner.. Onthou die vers van die Gita, "Vasansi jirnani," en moenie verwar word nie.. Kom, laat ek op die hout platform sit. ". Gajana Maraj het Balkrishna se hand vasgehou en in die huis ingegaan en op die verhoog gesit.

Die nuus het regdeur Balapur versprei dat Gajana Maharaj gekom het, en mense het hulle gehaas om hom te sien en sy seëninge te ontvang.. Balkrishna het dwarsdeur die dag oor hierdie goddelike gebeurtenis nagedink.. Daardie nag, in die derde prar, het hy nog'n droom gehad.. Gajanan Maharaj het in die droom gesê: "Moenie twyfel nie.. Ek is dieselfde vorm, nou in jou Varhad (Buldhana) streek.. Moenie toelaat dat enige twyfelgedagtes in jou verstand bly nie; anders sal jy daarin verdrink.. Onthou, "Samshayatma Vinashyati" van die Gita."

Balkrishna het wakker geword, oorgeloop van vreugde en sy kop met groot eerbied aan die voete van Gajanan Maharaj gesit.. Hy het gesê: "Maharadj, ek is nie werd om jou goddelike rol te verstaan nie.. Jy het my twyfelgedagtes deur hierdie droom uit die weg geruim.. My Das Navami - viering is nou volledig, en daar is geen tekortkominge oor nie.. Jy het selfs die minste van jou aanbidders geseën, en daarvoor is ek waarlik dankbaar. "

Toe het hy by Maharaj gepleit om nog'n paar dae in Balapur te bly, en daarna het Maharaj geantwoord: "Luister na my gedagtes.. Ná 'n paar dae sal ek terugkom na Balapur. ". Ná die ete het Gajana Maharaj na Sjegaon vertrek, wat niemand op die pad gesien het nie en in'n oomblik Sjegaon bereik het.

@ info: whatsthis

Hoofstuk 9 van die Gajanan Maharaj Vijay Granth is'n omvattende ontdekking van Maharaj se geestelike reis en sy invloed op sy volgelinge.. Maharaj hou aan om sy aanbidders deur middel van wonderdadige dade, leringe en goddelike teenwoordigheid op'n weg van toegewydheid, regverdigheid en geestelike ontwaking te lei.. Hierdie hoofstuk dien as'n bewys van die blywende erfenis van Gajana Maharaj en sy rol as'n baken van hoop en wysheid vir sy volgelinge.

Deur hierdie hoofstuk te ondersoek, kan lesers'n dieper begrip verkry van Maharaj se goddelike natuur en die transformerende krag van sy leringe.. Of jy 'n geruime tyd wy of nuut is aan Maharaj se leringe, Hoofstuk 9 bied waardevolle insige en inspirasie vir jou geestelike reis.