|| Gan Gan Ganat Bote ||

Shree Gajanan Maharaj Vijay Granth

Поглавје 10

Поздрав за лордот Ганесха

Вовед

Поглавјето 10 на махараџај Виџај Грант е неверојатно истражување на божествената мудрост и духовно водство.. Ова поглавје продолжува да дава длабок увид во животот и учењата на Гајан Махарај, почитуван светец чие наследство продолжува да инспирира безброј обожаватели.. Во овој блог пост, ќе ги истражиме клучните теми и пораките од Поглавјето 10, нудејќи сеопфатно разбирање на неговото значење.

Есенцијата на оддаденоста

Една од централните теми на поглавјето 10 е суштината на оддаденоста.. Гајан Махарај истакнува дека вистинската оддаденост не се однесува само на ритуалите и молитвите, туку и на длабоката, срдечна врска со божественото.. Тој ги охрабрува своите следбеници да негуваат чувство на непоколеблива вера и доверба во Бог, без оглед на предизвиците во животот.. Ова поглавје прекрасно илустрира како оддаденоста може да води до внатрешен мир и духовно исполнување.

Божествени интервенции и чуда

Поглавјето 10 е полно со извештаи за божествени интервенции и чуда што ги извршил Гајан Махарај.. Овие приказни не се само приказни за чуда туку се наменети да ја зајакнат моќта на верата и присуството на божественото во нашите животи.. Чудата што се опишани во ова поглавје нѐ потсетуваат дека Бог секогаш бдее над нас, дека е спремен да нѐ води и штити кога ни е потребно.

Поучувања за Дарма и за праведноста

Учењата на Гајан Махарај за Дарма (праведност) се уште еден врв на 10. поглавје.. Тој нагласува колку е важно да водиме живот на интегритет и морални вредности.. Според Махарај, држењето за Дарма е неопходно за духовен раст и за одржување на хармонијата во општеството.. Ова поглавје дава практични совети за тоа како да се насочат етичките дилеми и како да се донесуваат исправни одлуки во секојдневниот живот.

Моќта на несебичноста

Себичноста е тема која се повторува во 10. поглавје.. Гајан Махарај ги советува своите обожаватели да практикуваат несебичност и да им служат на другите без да очекуваат никаква награда.. Според Махарај, оваа несебична служба е пат што води до духовно просветлување и до божествени благослови.. Поглавјето е полно со анегдоти кои ја илустрираат трансформирачката моќ на несебичноста.

Поуки за понизноста

Понизноста е уште една доблест што Гајан Махарај ја нагласува во 10. поглавје.. Тој поучува дека понизноста е темелот на сите духовни стремежи.. Вистинската понизност значи да го признаеме божеството во другите и да си ги признаеме сопствените ограничувања.. Учењата на Махарај ги поттикнуваат неговите следбеници да останат понизни и да се држат за законот, без оглед на тоа колку ќе станат успешни или моќни.

Размислувања за природата на умот

Гајан Махарај дава длабок увид во природата на умот во ова поглавје.. Тој објаснува како умот може да биде и извор на ослободување и ропство, во зависност од тоа како се контролира.. Махарај нуди практични техники за да се совлада умот и да се постигне внатрешен мир.. Овие учења се особено релевантни во денешниот свет, каде што душевниот мир честопати е недостижен.

Улогата на Гуру во духовното патување

Во 10. поглавје е истакната главната улога на еден Гуру (духовен учител) во духовното патување на еден поединец.. Гајан Махарај истакнува дека вистинскиот Гуру е неопходен за водство и просветлување.. Во поглавјето се разгледани особините на еден вистински Гуру и колку е важно човек да има непоколеблива вера во Гуру.. Овој однос е претставен како света врска што може да води до длабоки духовни промени.

Посетата на Суами Самарат на Умравати: Поуки за оддаденоста и понизноста

Атмарам Бикаџи, побожен и побожен човек од заедницата Кајаста Прабу, беше добро познат во градот Умравати за неговата непоколеблива посветеност кон светците и неговата длабока посветеност кон духовноста.. Тој живеел живот исполнет со едноставност и длабока почит, секогаш барајќи ги благословите на светите личности.. Еден ден, почитуваниот Свами Самарат, светец со голем духовен раст, го посетил Умравати и пристигнал во куќата на Атмарас.. Оваа неочекувана посета го исполнила Атмарам со огромна радост и благодарност.. Тој гледал на присуството на Свами Самарат како на божествен благослов и го пречекал со најголема почит и оддаденост.

Атмарам ги изведуваше сите традиционални ритуали во чест на Свами Самарт.. Тој почнал со тоа што му понудил на Суами топла бања, која го симболизирала миењето на световните нечистотии.. По капењето, Атмарам внимателно применил кесари тилак (шафронска ознака) на челото на Свами, гест на почит и оддаденост.. Потоа го украсил Суами со венец од свежо цвеќе, означувајќи ја неговата почит и љубов.. Во текот на овие ритуали, срцето на Атмарам било исполнето со длабоко чувство на исполнетост, бидејќи верувал дека служењето на светец како Свами Самарт било највисоката форма на оддаденост.

Во Умравати, посетата на Свами Самарат предизвика бран на возбуда меѓу поклониците.. Меѓу нив бил и Ганеш Шри Кришна Капарде, истакнат адвокат познат по својата правна акумен и духовна склоност.. Друг обожавател, Ганеш Апа, бил член на заедницата Лингјат.. Неговата сопруга, Чандрабаи, беше горлива обожавателка на Суами Самарат.. Меѓутоа, Ганеш Апа во почетокот се колебал да го покани Суами во нивниот дом, можеби поради чувство на безвредност или страв дека нема да може да му служи како што треба.. Но, на крајот го убедил дека има непоколеблива вера и постојано поттикнување.. Признавајќи ја искреноста на нивната оддаденост, Свами Самарат ја прифатил нивната покана и го благословил нивниот дом со Неговото божествено присуство.. Оваа посета донела огромна радост и духовно исполнување во домаќинството, и продолжиле да му оддаваат чест на Свами Самарат со длабока оддаденост.

Присуството на Суами Самарат во Умравати имаше длабоко влијание врз луѓето во градот.. Неговата божествена аура и мудрост привлекла многумина кои го барале Неговиот благослов и водство во нивниот духовен и световен живот.. Меѓу нив бил и Балабау, роднина на Атмарам.. Балабхау во почетокот бил обичен човек со световни обврски и одговорности, но средбата со Свами Самарт му го променила животот.. Тој му станал многу посветен на Свами, до тој степен што решил да се откаже од сите световни стремежи, вклучувајќи ја и работата, да остане близок со Свами и да му служи.

Верноста на Валабау била искрена и силна, и спремно се откажал од своите материјални поседи и удобности за да го следи патот на духовност под водството на Свами Самарт.. Меѓутоа, Суами Самарат, во својата мудрост, сфатил дека на Валабау и на другите обожаватели им треба лекција за вистинска понизност и предавање.. Суами честопати давал длабоки лекции со навидум едноставни и разиграни постапки.. Во овој случај, употребил голем чадор во еден симболичен чин за да ги дисциплинира Балабау и неговите следбеници.. Точната природа на овој чин е опишана на разигран и симболичен начин во грантот, покажувајќи му на Свамиос уникатен начин на давање мудрост.

Преку овој чин, Свами Самарат пренесувал дека вистинската оддаденост бара повеќе отколку само надворешно обелоденување и служба.. Таа бара целосна понизност, предавање на егото и спремност да се прифатат учењата на Гуру, без оглед на тоа како се изнесени.. Самамиш, користењето чадор, беше потсетник дека духовниот раст вклучува и предавање и прифаќање, и дека секогаш мора да се биде подготвен да се добие водството на Гуру во кој и да дојде.

Оваа приказна, со нејзината богата симболика и длабоките учења, ја илустрира длабоката поврзаност на Гуру и ученикот.. Исто така, ја истакнува важноста на понизноста, предавањето и разбирањето дека патот на оддаденоста не се однесува само на повторното изговарање на светот, туку и на повторното изговарање на егото.. Свами Самарат, преку своите постапки и учења, продолжува да ги инспирира и води обожавателите на нивното духовно патување, покажувајќи дека вистинската суштина на оддаденоста лежи во целосно предавање на божествената волја.

Преобразбата на кравата на Суклал: приказна за божествена интервенција

Имаше еден човек по име Шуклал Агарвала во Балапур.. Тој поседувал палава крава која била извор на постојани проблеми.. Оваа крава талкала низ селото, убивала деца и луѓе и агресивно ги напаѓала дури и најсилните луѓе со роговите.. Кравата имала навика да влегува во продавниците, каде што ќе си ја пикне главата во кошници, ќе јаде колку што сака, а остатокот ќе го уништи.. Исто така, ќе се истури масло и ке ги урне садовите со своето тело.

И покрај тоа што била врзана дома, кравата веднаш се ослободувала од своите ограничувања.. Синџирите што се користеле за врзување не биле од никаква корист, а кравата повеќе се однесувала како див тигар отколку како домашно животно.. На луѓето од Балапур им беше доста од мравките на кравата и од постојаните проблеми што ги предизвикуваше.. Кравата не покажала знаци на бременост и никогаш не произведувала млеко.. Не може да биде затворен никаде, ниту дома ниту на некое друго место.

Селаните му предложиле на Суклал или да му ја даде кравата на некој касап или да ја застрела за да ѝ стави крај на бедата.. Суклал одговорил така што им рекол да се справат со кравата на кој и да било начин на кој сметале дека треба, исто како што му било доста.. Еден ден, Патан се обидел да ја убие кравата со тоа што пукал во неа.. Го наполнил пиштолот и го чекал вистинскиот момент, но некако, кравата ја осетила опасноста.. Го опкружи со роговите и го собори.

Суклал дури ја однел кравата во друго село за да ја ослободи, но кравата си го нашла патот назад.. На крајот, некој му предложил да ја однесе кравата во Шегаон и да ѝ ја понуди на Свами Самарт.. Мислеле дека Суами го трансформирал коњот во сопственост на Говиндува, па затоа можеби и тој можел да го стори истото со оваа проблематична крава.. Селаните му рекле на Суклал дека ако му ја понуди кравата на светецот, тој ќе заработи за заслугата, и нивните проблеми ќе завршат.

Убеден од нивното резонирање, Суклал решил да ја однесе кравата во Шегаон.. Меѓутоа, не било лесно да се фати кравата.. Се обиделе со различни методи, но ништо не успеало.. На крајот, положиле еден куп халакунд (еден вид жито) во близина на еден куп памук.. Кога кравата почнала да јаде, му фрлале јамка околу вратот и околу дваесетина луѓе ја собориле на земја.. Потоа ја врзувале цврсто со синџири и ја ставале во количка, движејќи се кон Шегаон.

Како што се приближуваа кон Шегаон, однесувањето на кравјата почна да се менува.. Некогаш дивата крава почна да се смирува.. Кога стигнале до Свами Самарат, кравата го гледала со насолзени очи и сосема се преобразила.. Суами Самарт, гледајќи дека му е тешко на кравата, ги прекори луѓето за тоа што го третираат толку строго.. Тој праша зошто тие врзани на сиромашните суштество толку сурово, со нозете и вратот врзани, па дури и неговите рогови врзани.

Суами Самарат им кажал дека оваа крава, која тие ја третирале како тигар, всушност била симбол на мајчинството за целиот свет.. Тој им рекол веднаш да ја пуштат кравата, бидејќи тоа повеќе не би предизвикало никакви проблеми.. Меѓутоа, никој не се осмелил да ѝ пријде на кравата за да ја одврзе.. Гледајќи како се двоумат, самиот Свами Самарат истапил напред и, со својот божествен допир, ја ослободил кравата од сите свои врски.

Откако била ослободена, кравата смирено се симнала од количката, ги свиткала предните нозе и се поклонила пред Свами Самарт, како да ја дала својата почит.. Потоа го заокружувал трипати и му ги лижел нозете со јазикот.. Сите присутни беа восхитени од оваа чудесна преобразба, и го фалеа Свами Самарат со гласни аплаузи, извикувајќи го неговото име трипати.

Народот на Балапур, ослободен од своите проблеми, се вратил во своето село, додека кравата останала во Шегаон, останувајќи мирно во Ашрамот.. Од тој ден, кравата никогаш не предизвикала никакви проблеми и не ги покажала сите особини на едно мудро и нежно животно.. Дури и денес, се вели дека потомците на таа крава живеат во Шегаон, сведоштво за божествената интервенција на Свами Самарт.

Story of Laxman Gude

Лаксман Гуд, богат Брахмин од селото Карања, страдаше од тешка стомачна болест.. И покрај обемното лекување, неговата состојба не се подобрила и потрошил многу пари залудно.. Кога чул за чудесната моќ на Сри Гајан Махарај, Лаксман решил да го посети Шегаон со своето семејство, надевајќи се дека ќе најде лек.

Неговата состојба била толку тешка што не можел да оди, па затоа неколку луѓе го однеле во храмот.. Кога стигнале до храмот, Лаксман можел само малку да се поклони бидејќи неговото тело било преслабо.. Неговата сопруга, со солзи во очите, го преколнувала Махарај, велејќи: "О милостиво!. Јас сум твојот скромен обожавател.. Те молам ослободи го мојот сопруг од ова страдање."

Во тој момент Махарај јадеше манго.. Го префрлил мангото на жената на Лаксман и рекол, "Ореди го ова на маж ти и ќе се опорави.. Твојата посветеност ќе го заштити.". Потоа Махарај се вратил на вообичаените активности.

Бхаскар, еден од учениците, ја советувал сопругата на Лаксман: "Нема потреба да се остане тука.. Врати се во Карања и дај му го на маж ти мангото на Прасад.. Тоа ќе го излечи.". Откако го послушала овој совет, се вратила дома и му го нахранила мангото на Лаксман.

Следното утро, откако јадевме манго, Лаксман веднаш се подобри.. Стомакот, кој бил тешко болен, одеднаш опуштен, и болеста која го измачувала толку долго исчезна.. Тој бил потполно излекуван, на големо изненадување на своето семејство и на пријателите.

Лаксман и неговата сопруга се вратиле во Шегаон за да му ја изразат својата благодарност на Махарај.. Тие побараа од него да го посети нивниот дом во Карања и да го благослови со неговото присуство.. Махарај се согласи и, во придружба на Шанкар Бау Питамбар, ја посети куќата на Лаксман.

Во куќата, Лаксман му се поклонил на Бог и му дал пари на Махараж, велејќи дека тоа е сѐ што имал.. Махарај, гледајќи низ измамата на Лаксман, прашал: "Тврдееш дека немаш ништо, а сега извлекуваш пари?. Не се преправај со мене."

Потоа Махарај му наредил на Лаксман да ја отвори вратата кон својата ризница.. За жал, Лаксман го послушал и, со големо колебање, ја отклучил вратата, откривајќи го своето богатство.. Махарај го видел лицемерието на Лаксман и, разочаран од неговото измамничко однесување, решил да си замине.

Пред да замине, Махарај рече: "Го задржа своето богатство, тврдејќи дека тоа е твое.. Сега мораш да ги поднесеш последиците.. Дојдов тука да ве благословам со уште поголемо богатство, но вашата судбина го отфрли. "

Верно на зборовите на Махарај, за шест месеци, Лаксман го изгубил целото богатство и бил сведен на просење.. Оваа приказна покажува дека на измамата и лицемерството не им е место во духовноста и дека искреноста и оддаденоста се неопходни за да се добие божествена милост.

Заклучување

Поглавјето 10 од Махарај Виџаи Грент е богатство на духовна мудрост и водство.. Таа нуди вредни лекции за оддаденоста, Дарма, несебичноста, понизноста и природата на умот.. Преку привлечни приказни и учења, Гајан Махарај продолжува да ги инспирира и да ги води своите следбеници по патот на духовно просветлување.. Ова поглавје е сведоштво за безвременската важност на учењата на Махарај и нивната моќ да го променат животот.

Со прифаќање на принципите наведени во ова поглавје, читателите можат да тргнат на патување на духовен раст и самодискомија, водена од божествената мудрост на Гајанан Махарај.